Van de Straat naar Bizzey

art direction Jesse Koch
words Rajko Disseldorp
Fotografie Ali Mousavi
Creative Direction Amy Kleingeld
Styling Nga Ho
Fashion Assistant Naomi Lopez
Special thanks to Mama Kelly

Hij stopte met Yellow Claw, gooide het roer om en werd in slechts drie jaar tijd de meest zelfverzekerde rapper van Nederland. Bizzey, de man met meer dan 2 miljoen Spotify-luisteraars per maand, over hoe hij begon met muziek, het terugvinden van zichzelf en de demonen in zijn hoofd. ‘Alles wat ik maak, voelt dicht bij mezelf.’

Toen Bizzey, echte naam Leo Roelandschap (34), op zijn zestiende verliefd werd op een meisje dat in Londen woonde, dacht hij: ik moet ‘pokoes gaan maken’ en doorbreken. Hij zag het al helemaal voor zich: eenmaal succesvol zou hij geboekt worden in Londen en dan kon hij bij zijn meisje zijn. Hij vroeg een vriend of hij een pokoe mocht opnemen en eenmaal in de studio vond hij het ‘zo fucking leuk’ dat hij muziek wilde blijven maken. ‘Ik was die chick niet vergeten, maar sindsdien werd muziek maken wel belangrijker dan het einddoel.’

Op de vlucht

Na afloop van de fotoshoot in MaMa Kelly in het Olympisch Stadion maakt Bizzey een ontspannen en zelfverzekerde indruk. Op de vraag of hij graag interviews geeft, zegt hij eerlijk: ‘Nee, man.’ Hij draagt een gele Stone Island-jas en wil het gesprek buiten doen, zodat hij kan roken. Onlangs gaf hij een seminar op de Herman Brood Academie. Een van de studenten vroeg hem of hij niet liever meer persoonlijke nummers wilde maken, zoals Op de vlucht, omdat die dichterbij hemzelf zouden liggen. ‘Maar Traag is ook heel dichtbij mezelf, snap je? Ik onthoud het moment dat ik me slecht voel, maar op het moment dat ik de lekkerste wiep van mijn leven heb, dat onthoud ik ook, dat is geen gekke feeling, toch?’

Tijdens het maken van zijn album Tido, dat afgelopen juni verscheen, verloor Bizzey het enthousiasme waarmee hij talloze clubhits als Traag, Culo en Drama maakte. ‘Ik was er een beetje klaar mee.’ Na de zomer reisde hij naar Miami, waar hij in vier dagen negen nummers maakte met producer Sky Rompiendo, onder andere de songwriter van J. Balvin en daar kreeg hij ‘de feeling’ weer terug. Enthousiaster: ‘Mijn muziek wordt in het buitenland dood gedraaid en meer gewaardeerd. Hier wordt er veel over gezegd: dat ik herhaal en dat het zo gemakkelijk is om te maken. Eenvoud is niet gemakkelijk en dat begrijpen ze daar beter.’

Internationale allure

Vanwege zijn in Miami opgedane enthousiasme is Bizzey van plan om samen met Rompiendo een Engelstalige EP uit te brengen. ‘Ik ben stiekem bezig om mijn muziek meer internationale allure te geven.’ Maar ook Nederland is niet van hem af. Na een stilte van twee maanden, wat voor Bizzey voelt als ‘kaolo lang’, laat hij met een nieuwe single van zich horen. ‘Bro, je moet deze videoclip zien.’ Hij pakt zijn telefoon erbij en toont de clip van Wij rulen de nacht met Ashafar, die ondertussen is verschenen. ‘En, luister je naar een hit?’
In drie jaar tijd bracht Bizzey meer dan zestig videoclips uit. Als een idee voor een videoclip in zijn hoofd is genesteld, komt dat idee er niet meer uit. En twijfel? Dat kent-ie dan niet. ‘Bij Drama dacht ik meteen: het moet beginnen in een helikopter, klaar.’ En bij Traag belde regisseur Stephan Polman hem op, dat hij in die week een goede camera ter beschikking had. ‘Ik dacht: ik ken nog chicks uit Madrid die goed kunnen dansen en shit. Toen checkte ik meteen Kraantje Pappie en Jozo en zijn we naar Madrid gevlogen. Dat ging heel snel.’

Lees ook: Cousin Feo, de voetbalgekke rapper uit LA

Onnatuurlijke way

Bizzey groeide op in Amersfoort waar hij als puber droomde over het leven dat hij nu leeft. ‘Maar ik kom er nu ook achter wat die droom is,’ zegt Bizzey serieuzer. ‘Als je een hut bouwt, is het bouwen veel leuker dan wanneer die af is.’ Heeft hij het gevoel dat hij nu in die hut zit? ‘Ik kan blijven dromen. Maar ik kom er wel achter dat ik die hut ben gaan bouwen uit hebberigheid. Het brengt toch een hoop demonen met zich mee.’

In Op de vlucht, misschien wel zijn meest persoonlijke nummer, rapt Bizzey hierover: ‘Lekker shinen op de rode loper met messen in m’n rug/ Ook al kan ik alles kopen, nog steeds op de vlucht/ Ik krijg geen lucht, ik krijg geen rust/ Niemand die ik trust, mijn hart is koud als een Rus.’ Op de vraag wat voor demonen hij heeft, zegt Bizzey: ‘Nu ik heel bekend ben, is het moeilijk dat iedereen anders tegen me doet dan toen ik dat nog niet was. Dat is raar, man. Het is niet de natuurlijke way, het hoort niet.’ Volgens Bizzey had ‘Gaddo’ anders wel één oog gemaakt waardoor we elkaar allemaal zo hadden gezien. Hij is even stil. ‘Dit blijft gewoon heel onnatuurlijk voelen. Dat is de allerbeste omschrijving.’