Jill Roord haar onvergetelijke EK met de Oranje Leeuwinnen
Het WK vrouwenvoetbal is officieel begonnen! Nederland gaat proberen de wereldtitel voor de allereerste keer te veroveren en een van de speelsters die hier een grote rol in gaat spelen is Jill Roord. Ze won als Oranje Leeuwin al het Europees Kampioenschap en in gesprek met Life After Football blikt ze terug op dit moment. Jill had namelijk op dat moment nog een reserverol, maar beleefde wel schitterende momenten.
Geschreven door: Paul Jersen
Hoe kwam je binnen bij Oranje? Vond je snel je plaats in het team?
‘Ik was wel heel jong toen ik erbij kwam, net zeventien. Er waren toen nog best veel ervaren en oudere speelsters. Vivianne en ik waren de jonkies en that’s it. Tegenwoordig is het een betere mix en dat zorgt voor meer cohesie. Toen ik er net bij kwam, was er meer groepjesvorming.’
Hoe is het om bij Oranje te trainen en wedstrijden voor je land te spelen?
‘Het is een heel ander type voetbal en een andere aanpak van training natuurlijk. Maar de switch is niet heel moeilijk. Ik moet zeggen dat ik het altijd weer lekker vind om met het Nederlands elftal te trainen en Nederlands te praten. Tijdens zo’n interlandperiode trainen we ook minder intensief. Meestal gaat het om twee wedstrijden en is het dus meer wedstrijdvoorbereidend trainen.’
In 2016 speelde je een fantastisch EK Onder 19. Je scoorde vijf keer in vier wedstrijden en jullie haalden de halve finale tegen Spanje, die helaas met 4-3 werd verloren. Het jaar daarna mocht je naar het grote EK in eigen land en zat je voornamelijk op de bank. Hoe ging je daarmee om?
‘Ik vind het moeilijk om op de bank te zitten. Toen ik net bij Oranje kwam, had ik geen verwachtingen, elke minuut die je dan speelt is meegenomen. Maar als je er langer bij zit, hoop je op meer. Alles wat je niét speelt, doet dan gewoon zeer.’
Kon je de keuzes van de bondscoach begrijpen?
‘Je denkt altijd wel in het teambelang en soms moest ik mijn trots opzij zetten. Sommige keuzes kon ik zeker begrijpen, andere niet. Dan dacht ik: ik vind dat ik nu hoor te spelen.’
Je bent niet iemand die dat stilletjes accepteert. Je durft daar wel wat van te zeggen, toch?
‘Jazeker. Helemaal als je al een tijdje bij Oranje zit. Ik ga niet zomaar op de bank zitten. Ik wil spelen en dat bespreek ik dan met de bondscoach.’
Zie je jouw reserverol op dat EK als grootste tegenslag in je carrière?
‘Tegenslag zou ik niet willen zeggen, het was heel dubbel, aan de ene kant fantastisch wat ik heb meegemaakt, aan de andere kant vond ik het heel moeilijk om elke wedstrijd toe te kijken en weinig of niet te spelen.’
Jullie wonnen het EK, dus al met al was het wel een succesvol toernooi.
‘De coach (Sarina Wiegman, red.) heeft gelijk gekregen, want we wonnen het toernooi. Ondanks dat ik vaak teleurgesteld was over mijn minimale speeltijd, was ik natuurlijk wel supertrots. En het was geweldig belangrijk voor het vrouwenvoetbal. De stadions zaten vol en het hele land werd gek. Dat hadden we nooit meegemaakt en ook absoluut niet verwacht. We gingen het toernooi in als underdog, Nederland had nog nooit wat bereikt. Maar naarmate het toernooi vorderde, kregen wij het gevoel dat we konden winnen.’
Het was voor de Oranje Leeuwinnen niet alleen op sportief vlak succesvol.
‘Nee, het leverde veel waardering op en ook qua sponsoring was het natuurlijk interessant. Het vrouwenvoetbal kreeg meer aandacht, maar dan moet je alsnog wel presteren en dat deden wij.’
