Interview Jorrit Hendrix ISSUE #72

Jorrit, hoe voelt het om weer terug te zijn in Nederland?

Jorrit Hendrix: ‘Heel lekker. Elke keer als we even terug waren in Nederland voelde het ook echt als thuiskomen. Niet dat ik het in Moskou niet naar mijn zin had. Integendeel. Mijn levenssituatie was daar goed en ik vermaakte me prima. De terugkeer naar Nederland was voor mij dan ook puur een sportieve keuze.’

Laten we even teruggaan naar het begin. Als jongetje uit Panningen voetbalde je bij de plaatselijke SV en toen nam PSV contact met je op. Hoe verliep dit?

‘Toen ik 6 jaar was namen ze al contact met me op. PSV nodigt regelmatig meerdere amateurclubs uit om jeugdspelers mee te laten doen aan de talentendagen. Je kon je hier vrij voor inschrijven en daarnaast werden de grootste talenten van lokale amateurclubs uitgenodigd. Zodoende gingen we met SV Panningen met een groepje richting Eindhoven. Uiteindelijk mocht ik vanaf mijn zevende meetrainen bij PSV en kwam ik in een lichting terecht met jongens als Clint Leemans en Michaël Maria. Later stroomden er meer jongens bij als Jordy de Wijs en Rai Vloet en werd ik vanaf mijn negende opgenomen in de jeugdopleiding van PSV. Een sterke lichting. We hebben veel plezier beleefd tijdens de opleidingsjaren.’

Je werd opgeroepen voor de nationale jeugdelftallen. Zo kwam je met de beste spelers van jouw lichting uit heel Nederland bij elkaar. Wat zijn je mooiste herinneringen uit deze periode?

‘Vanaf de U15 kwamen ook de nationale selecties in beeld en ik had het voorrecht om hier deel van uit te maken. Over het algemeen waren het vooral jongens die speelden bij PSV, Ajax of Feyenoord. De meesten kende ik al, omdat we al jaren tegen elkaar in de competitie speelden. Het was wel heel bijzonder om met alle beste spelers van je lichting samen te voetballen. Ik heb er dan ook erg mooie herinneringen aan over gehouden.Het Europese Kampioenschap met de U17 in 2012 natuurlijk in het bijzonder. Hier mocht ik elke wedstrijd op het eindtoernooi spelen als centrale verdediger naast Riechedly Bazoer, waar ik in de U19 bij PSV ook nog het centrale verdedigingsduo mee
vormde. Die EK-finale blijft mij altijd bij. We speelden tegen een ijzersterk Duitsland, met namen als Timo Werner, Julian Brandt, Niklas Süle, Leon Goretzka en Serge Gnabry. Een bloedstollende finale met een penaltyserie als resultaat. We faalden niet en ook ik had het voorrecht om een penalty te mogen benutten. Dat leidde ons uiteindelijk naar deze prachtige prijs.’

Het winnen van dat EK staat natuurlijk lekker op je cv en een jaar later maak je op je achttiende je debuut in de hoofdmacht voor PSV. Had je dat aan zien komen?

‘Ik wist dat ik bij mijn officieuze debuut nog bij de A1-selectie behoorde. Dick Advocaat was toen nog coach van het eerste en Phillip Cocu bij de A1. Cocu werd later natuurlijk hoofdtrainer van de hoofdmacht. Hij gaf mij altijd al het vertrouwen dat ik een kans zou krijgen in het eerste elftal, samen met drie anderen van mijn lichting. Iedereen keek op tegen Phillip Cocu vanwege zijn prestaties als speler. De trainer-spelerrelatie was altijd goed naar mijn mening. Hij heeft veel betekend voor de grote opmars van de club in zijn jaren. Ik kom hem nog regelmatig tegen en dan maak ik natuurlijk ook een babbeltje. Gedurende mijn debuutseizoen liep het niet heel lekker bij PSV. Tijdens de winterstop stonden we nog achtste. Aan het begin van het seizoen was een aantal spelers vertrokken en veel jonge talenten kregen daardoor een kans, waaronder ik. Dat had tijd nodig, maar uiteindelijk vonden we onze draai en we eindigden dat seizoen knap derde.’

………….

Lees het gehele interview met Jorrit Hendrix in ons magazine. Deze is te verkrijgen via onze webshop én te vinden in de betere boekhandels.

Op de hoogte blijven van al het nieuws rondom voetbal, fashion en lifestyle? Volg ons dan op Facebook en Instagram.