Hoe Dávid Hancko zijn vaderschap combineert met voetballen
Dávid Hancko kwam afgelopen zomer naar Feyenoord en binnen no time was de verdediger niet meer weg te denken uit de basiself. In gesprek met Life After Football blikt de Slowaak terug op zijn goede, eerste seizoen bij de Rotterdammers. Al moeten we zeggen dat hij niet alleen met voetbal bezig is. De centrale verdediger is vader en de knop gaat na trainingen en wedstrijden dan ook snel weer om.
Geschreven door: Anne Greaves
Van lady naar baby
‘Het is weer iets heel anders’, concludeert Hancko als we hem vragen naar het vaderschap. ‘Wanneer ik thuiskom na trainingen en wedstrijden gaat de switch meteen om. Dan denk ik niet meer aan voetbal en wil ik gewoon tijd spenderen met mijn zoon.’ Volgens Kristýna moeten we dat overigens met een korreltje zout nemen. ‘Mijn vrouw zegt soms dat het nog steeds alleen maar voetbal voor mij is’, lacht de Feyenoorder. Het leven als papa is misschien niet altijd een walk through the park, maar zijn wandelingen met Adam door het Rotterdamse Park pakt niemand van hem af. ‘Dat vind ik echt heerlijk.’
Wat Dávid vooral is opgevallen tijdens zijn favoriete vrijetijdsbesteding, wandelen met de buggy, zijn de reacties van supporters op straat. Een hartstochtelijke achterban is voor de center back overigens geen onbekend terrein. Deze was, in een kleinere kwantiteit maar van gelijke kwaliteit, ook aanwezig bij Sparta Praag. Wat voor Dávid wél even wennen was toen hij in Rotterdam ging spelen? ‘Als ik hier door de stad loop, is iedereen blij om me te zien.’ In Praag bleef het altijd een verrassing welke kant het kwartje op zou vallen. ‘Daar kreeg ik de ene keer een duim omhoog en de andere keer een boze blik, door de rivaliteit met Slavia Praag. Ik kan die grote rivaliteit alleen maar vergelijken met de Klassieker hier.’
Je kan niet op de bloemen slapen
In Hancko zijn eerste seizoen bij Feyenoord pakken de Rotterdammers meteen de landstitel. Of toeval nu wel of niet bestaat, de centrale verdediger spreekt vol lof over zijn voetbaljaar. ‘De club, de coaches, de jongens en de supporters maken het zoveel makkelijker voor me. Zij zorgen ervoor dat ik goed speel.’
Wanneer we aan de manstopper vragen of hij trots op zichzelf is, valt het een paar seconden stil. ‘Ik denk dat je trots op jezelf mag zijn als je het goed doet, zolang je maar kritisch blijft. In Slowakije zeggen we niet voor niets dat je niet op de bloemen kan slapen’. Het voetbal kan volgens Dávid, net als je gezondheid, elke minuut veranderen. ‘Je bent zo goed als je laatste wedstrijd.’
Benieuwd naar het hele interview? Het is te lezen in onze nieuwe ISSUE 77!
