Gravenberch van Zeeburgia naar het legendarische Anfield

Via de bekende Amsterdamse amateurvereniging AVV Zeeburgia komt de jonge Ryan Gravenberch in de jeugd van Ajax terecht. Zeeburgia geldt als een vruchtbare club voor profvoetballers, want spelers als Oussama Tannane Joshua Brenet, Luciano Narsingh, Timothy Fosu-Mensah, Adam Maher, Queensy Menig en – langer geleden – Barry Hulshoff, Gerard van der Lem en Stanley Menzo gingen Gravenberch al voor. De middenvelder doorloopt de Toekomst met verve en maakt op 23 september 2018 zijn debuut in Ajax 1. Met zijn 16 jaar en 130 dagen geldt hij als de jongste debutant van Ajax ooit. Een droom die uitkomt.

Jouw broer Danzell was ook speler bij Ajax. Hoe heeft hij bijgedragen aan jouw carrière?

‘Hij heeft mij altijd gestimuleerd en gepusht op een goede manier. Natuurlijk keek ik tegen hem op, hij heeft de hele jeugd van Ajax doorlopen. Dat wilde ik natuurlijk ook! Ajax was en is altijd mijn droomclub geweest dus ik wilde er alles aan doen om in de voetsporen van Danzell te treden en te slagen. En tot nu toe is dat aardig gelukt.’

En wat is de rol van jouw vader, Ryan Senior?

‘Wij praten heel veel met elkaar en hebben ook veel met elkaar getraind. Vanaf dat ik op voetbal zat, trainden Danzell en ik met mijn vader. Extra trainingen dus. We oefenden de dingen die ik minder onder de knie had en sindsdien heb ik dat altijd met hem gedaan. Als we een moment vrij hadden stonden wij op een voetbalveldje. Daarnaast hebben mijn vader én moeder mij natuurlijk altijd geholpen en mij naar De Toekomst gebracht en gehaald.’

Welke voetbaladviezen krijg je van jouw ouders?

‘Zij hebben mij altijd gezegd dat ik te allen tijde mezelf moet blijven. Uiteraard zeiden zij ook dat je altijd goed naar de trainer moet luisteren, maar je moet ook je intuïtie gebruiken. Mijn moeder zegt dan ook altijd: blijf vooral doen waar jezelf goed in bent.’

Hoe belangrijk is een kolkende Johan Cruijff Arena voor jou en voor jouw spel?

‘Ja, dat heeft toch echt wel veel invloed. Je krijgt een heel ander gevoel als je voor 50.000 man speelt. In een vol stadion voel je al die mensen naar je kijken en dan moét je het laten zien. Vorig jaar, toen ik regelmatig in het eerste elftal mocht spelen, voelde ik daarom wel extra druk. Ik werd gezien als groot talent en wilde geen fouten maken. Dat had wel echt weerslag op mijn spel. Toen ik mijn debuut maakte tegen PSV, we verloren daar met 3-0, waren mijn eerste paar ballen dramatisch. Ik moest er echt even inkomen. Sindsdien gaat het gelukkig wel stukken beter, haha.’

Europese wedstrijden zijn essentieel om een betere speler te worden. Kun jij uitleggen waarom?

‘In de Champions League en Europa League is er natuurlijk een compleet andere intensiteit. Alles gaat sneller. Je kunt je meten met de beste spelers ter wereld, en dan meteen ook meten waar je staat. Ooit wil ik natuurlijk wel naar een club in het buitenland en dan heb je deze uitdagingen en ervaringen wel nodig. Ik speelde in en tegen Liverpool, ondanks het verlies, best lekker. Maar het gaat uiteindelijk om de winst.’

En nu wordt het Anfield van Liverpool dus zijn thuisbasis. Dat betekent wekelijks een enorme uitdaging, hoge intensiteit en een indrukwekkende sfeer in het stadion. Wij kijken uit naar hoe de sierlijke middenvelder zich in de Premier League manifesteert.

Meer van dit soort interviews lezen? Check ons interview met Noa Lang, één van de nieuwe smaakmakers in de Eredivisie.