De 11 spelers die niet voor hun geboorteland speelden

Het EK van 2020 is verplaatst naar de zomer van 2021. Op het vorige EK kwam maar liefst 15% van alle spelers niet uit voor hun geboorteland. Deze keer lichtte we De 11 internationals uit die ook voor een heel ander land hadden kunnen spelen. 

Doelman: Guilherme

De 11 trappen we af met de doelman die van origine Braziliaans is. De 1 meter 97 lange keeper verkaste in de zomer van 2007 van Club Athletico Paranaense naar Lokomotiv Moskou. Het bleek een goed huwelijk, want tot op de dag van vandaag staat Guilherme nog altijd onder de lat bij De stoomlocomotief. Hij werd 34 jaar geleden geboren in Cataguases, een klein dorpje in het zuidoosten van Brazilië. Nadat hij naar Rusland was verhuisd voor zijn voetbalcarrière en uit beeld raakte bij de Braziliaanse nationale ploeg, besloot Guilherme Alvim Marinato een Russisch paspoort aan te vragen en met succes. Hij keepte in de EK-kwalificatie, maar nog niet op het Europese kampioenschap zelf. Wellicht volgend jaar een primeur voor deze goalie.

Centrale verdediger: Pepe

Europees kampioen Pepe had net als doelman Guilherme voor Brazilië kunnen spelen. Aan het begin van zijn professionele carrière voetbalde hij zes jaar in Portugal. Toen hij op het punt stond te vertrekken uit Portugal om naar Real Madrid te gaan kreeg Pepe een Portugees paspoort toebedeeld. Drie maanden later debuteerde hij direct in de basis tegen Finland. In zijn tien seizoenen bij Real Madrid ontpopte Pepe zich tot prijzenvreter. Hij won landskampioenschappen, Champions Leagues, Super Cups, Spaanse bekers en met zijn land ook nog eens het EK. De spijkerharde centrale verdediger wist in 2019 ook met zijn land beslag te leggen op de UEFA Nations League door in de finale Nederland te verslaan.

Centrale verdediger: Roman Neustädter

Het verhaal rond Neustädter is op z’n zachtst gezegd ook bijzonder te noemen. Hij werd 32 jaar geleden geboren in Dnjepropetrovsk wat destijds nog onderdeel was van de Sovjet-Unie. Hier voetbalde vader Peter bij Dnjepr Dnjepropetrovsk, maar Peter Neustädter zelf was van Kazachstaanse afkomst. Nu ja, hij had de Kazachstaanse nationaliteit, maar was geboren in Kirgizië. Een hoop landen dus. Zoon Roman Neustädter’s carrière zat in de lift en na uitermate goede seizoenen bij Borussia Mönchengladbach en Schalke 04 kwam hij in beeld om international te worden. Hij had echter de keuze tussen vier landen, te weten: Duitsland, Oekraïne, Kirgizië en Kazachstan. Hij koos logischerwijs voor Duitsland en speelde twee interlands. Neustädter raakte echter uit beeld bij Die Mannschaft en kreeg ineens een aanbod om international te worden van Rusland. Rusland stond nog niet in het rijtje met potentiële landen om voor uit te komen, maar de link met Rusland heeft te maken met zijn voorouders. Zijn Duitse voorouders leefde namelijk op grondgebied van het Russische rijk, wat later de USSR werd. In 2016 was het dan zover, zijn debuut voor Rusland en de teller staat momenteel op 13 interlands.

Centrale verdediger: Bruno Martins Indi

Toen kleine Bruno drie maanden oud was vertrok hij van Guinee-Bissau naar Maassluis. Ondanks dat hij er maar drie maanden heeft gewoond, heeft Bruno zichzelf de Portugese taal wel eigen gemaakt. Na vier seizoenen Feyenoord vertrok hij naar….. jawel, Portugal. Hij ging hier spelen bij grootmacht FC Porto. In 2014 leerde de wereld Bruno Martins Indi kennen door een ijzersterk WK te spelen. Dit was voor FC Porto de definitieve reden om hem langdurig vast te leggen. De manstopper kwam voorlopig tot 34 interlands en wist hierin twee keer doel te treffen. Beide goals maakte hij in de kwalificatie voor het WK 2014. 

Verdedigende middenvelder: Marcos Senna

Marcos Antônio Senna da Silva was in de Spaanse kampioensploeg van 2008 een belangrijke schakel. Centraal op het middenveld zette de voormalig speler van Villarreal de lijnen uit en zorgde mede voor balans. De Spanjaard werd echter geboren in São Paulo, Brazilië. Na jarenlang in Brazilië te hebben gespeeld verkaste hij in 2002 naar Spanje. Hier verbleef hij zo lang dat hij zijn kans schoon zag op een Spaans paspoort. Na zijn carrière richtte Senna een eigen organisatie op samen met oud-collega’s Raúl Albiol en Guillermo Franco genaamd Evangélico FC. Een organisatie bestaande uit 140 atleten en 16 coaches die christelijke waarden onder jonge atleten in Spanje wilde promoten.

Rechtermiddenvelder: Mauro Camoranesi

De fanatieke middenvelder met zijn welbekende knotje. Na het gewonnen WK 2006 met Italië liet hij deze knot door zijn medespelers op het veld afknippen. Een middenvelder met gif in zijn spel en 90 minuten lang energie bracht binnen het team. De 55-voudig Italiaans international had echter ook voor de Argentijnen ook mogen komen. Toen Mauro 25 jaar was verkaste hij pas naar Italië. Hiervoor had hij gevoetbald in Mexico, Uruguay en zijn geboorteland Argentinië. Hij maakte echter kans op een Italiaans staatburgerschap door zijn opa Luigi, die Italiaans was. Mauro zelf zei na het gewonnen WK met Italië: “Ik voel me Argentijn, maar ik heb de kleuren van Italië waardig verdedigd”. Momenteel is de kilometervreter hoofdcoach van het Sloveense NK Tabor Sežana.

Linkermiddenvelder: Ivan Rakitić

Hij is sinds dit seizoen terug op het oude nest. Na 117 wedstrijden voor Sevilla betaalde FC Barcelona in 2014 liefst 18 miljoen voor de veelzijdige middenvelder. Hij imponeerde in Barcelona met als persoonlijk hoogtepunt zijn doelpunt in de Champions League finale tegen Juventus. Rakitić werd geboren in Rheinfelden, Zwitserland. Hier doorliep hij ook de gehele jeugdopleiding en op het hoogste niveau maakte hij zijn debuut bij nationale topclub FC Basel. Zijn ouders zijn beide van Kroatische afkomst en dus koos de spelmaker ervoor om voor dat land uit te komen. Hiermee werd hij in 2018 bijna wereldkampioen, maar in de finale moesten zij buigen voor Frankrijk. Die Rakete speelde maar liefst op vijf eindtoernooien en is de magische grens van 100 interlands al gepasseerd. 

Aanvallende middenvelder: Jonathan de Guzman

Jonathan kwam uit voor het Nederlands elftal op de Olympische Spelen en op het WK 2014. Hij speelde 14 interlands voor Oranje terwijl hij geboren was in Scarborough, Canada. Hij groeide hier op als zoon van een Filipijnse vader en Jamaicaanse moeder. Toen Jonathan 10 jaar was vertrok zijn broer Julian naar Marseille om te gaan voetballen voor de plaatselijke Olympique. Twee jaar later kreeg ook Jonathan een aanbod vanuit Europa en wel van Feyenoord. In zijn periode bij Feyenoord werd De Guzman opgeroepen voor het jeugdelftal van Canada en later ook voor het eerste elftal. Hij trainde mee met de nationale ploeg, maar speelde nooit een wedstrijd. 31 januari 2008 vroeg Jonathan een Nederlands paspoort aan. 

Rechtsbuiten: Eduardo da Silva

Een heerlijke naam, maar spelend voor het Kroatische elftal. Het zit namelijk zo: Eduardo groeide op in Brazilië en doorliep hier ook zijn gehele jeugd. Hij groeide op in Bangu nabij Rio de Janeiro. Scouts van Dinamo Zagreb waren gecharmeerd van de technische spits en haalde hem op 17-jarige leeftijd naar Kroatië. Dit bleek een gouden zet, want Dudú scoorde 73 keer in 109 wedstrijden. Dit leidde tot een transfer naar Arsenal, maar hier begon de machine te haperen. Het noodlot leek toe te slaan toen Eduardo tijdens een wedstrijd zijn been brak op gruwelijke wijze. Het leek het einde van zijn carrière, maar een jaar later was hij hersteld en speelde hij weer voor Arsenal. Hij kwam nooit meer terug op zijn oude niveau, maar bleef altijd een groot talent. Aangezien de spits de Kroatische nationaliteit aannam in 2002 mocht hij spelen voor de Vatreni en kwam tot 64 interlands.

Spits: Josip Weber

Helaas is Josip op 52-jarige leeftijd overleden aan prostaatkanker, maar in zijn actieve carrière was Joske een gevaarlijke spits. Josip groeide op in Kroatië en maakte hier ook zijn eerste stappen in het professionele voetbal. Zijn grootste successen maakte hij echter door in België, terwijl aanvankelijk werd gedacht dat de grootste flop in jaren werd aangetrokken. Hij speelde meer dan 200 wedstrijden voor Cercle Brugge en vervolgens ook nog drie seizoenen bij Anderlecht. In zijn periode bij Cercle Brugge viel hij op bij de bondscoach van Kroatië en dit leverde hem drie interlands op. Hij verdween uit de picture, maar de Belgen waren lyrisch over de aanvaller. Een match was gemaakt nadat duidelijk was dat Josip een Belgische grootvader had. Hij speelde 9 wedstrijden, waaronder een vriendschappelijke wedstrijd tegen Zambia. De wedstrijd werd met 9-0 gewonnen en Josip scoorde 5(!) keer.

Linksbuiten: Raheem Sterling

De sprintsnelheid van Sterling valt misschien al meer te verklaren door zijn land van herkomst. In 1994 zag Raheem namelijk voor het eerst daglicht in de hoofdstad van Jamaica, Kingston. Zijn moeder was ook een topatlete en kwam uit voor haar land. De vader van de pijlsnelle buitenspeler werd vermoord toen Sterling slechts twee jaar oud was. Samen met zijn moeder vertrok hij vervolgens op vijfjarige leeftijd naar een voorstadje van Londen. Hij belandde in 2010 in de jeugdopleiding van Liverpool en maakte hier ook zijn profdebuut. Drie jaar na zijn Premier League debuut maakte hij een gevoelige overstap naar Manchester City. Sterling doorliep alle jeugdelftallen van The Three Lions en heeft nu op 26 jarige leeftijd al 56 wedstrijden voor Engeland gevoetbald!

Check hier ook De 11 (oud-)voetballers die naast goed voetballen ook “goed” kunnen zingen.

Op de hoogte blijven van al het nieuws rondom voetbal, fashion en lifestyle? Volg dan onze Facebook en Instagram.