De 11 gratis op te pikken topspelers
Nog een kleine drie weken tot het sluiten van de transferwindow. Zijn er sommige topclubs zo aan het slapen? Of willen ze deze gevestigde namen simpelweg niet strikken. Er staan ook wel een aantal gratis buitenkansjes voor Eredivisieclubs tussen. Een beetje goed onderhandelen en wellicht willen ze voor een prima salaris op de Nederlandse velden schitteren. Dit zijn De 11 topspelers die nog steeds zonder club zitten.
Keeper: Michel Vorm
Is hij nou gestopt of wil hij er nog een jaar of twee aan vastplakken? Het verlossende antwoord kwam op 3 september op het Life After Football Gentlemen’s Dinner en geven wij hier in “De 11”. Michel gaf aan dat hij nog niet definitief gestopt is en bij een leuke aanbieding uit binnen- of buitenland zeker nog open staat voor een verlenging van zijn actieve carrière. Met zijn schat aan ervaring in de Premier League zou hij voor alle Eredivisieclubs van meerwaarde zijn. Daarnaast was Vorm van de partij op het WK 2010, EK 2012 en het WK 2014. Door hevige concurrentie kwam de Utrechtse keeper maar tot 15 interlands voor het Nederlands elftal. De laatste weken gaan de geruchten dat Michel Vorm zich aan gaat sluiten bij zijn jeugdliefde FC Utrecht, maar niets van dit is nog zeker. Liggen er nog kapers op de kust?
Rechtsback: Nathaniel Clyne
In het seizoen 2015-2016 werd Clyne nog gezien als een van ’s werelds beste rechtsbacks. De pas 29-jarige Engelsman maakte indruk bij Southampton en Liverpool zag het zitten in de verdediger. Voor omgerekend 13,5 miljoen euro vertrok Clyne richting Anfield en werd hier een vaste waarde in het basiselftal. Hij veroverde Engeland met zijn rushes over de rechterkant, maar in zijn derde seizoen voor The Reds sloeg het noodlot toe. Ruim acht maanden stond Clyne aan de kant met een hevige rugblessure en hierdoor miste hij maar liefst 44 wedstrijden. Na zijn rentree op 26 maart 2018 was hij in de pikorde gezakt achter toptalent Trent Alexander-Arnold. In juli vorig jaar kreeg Clyne nogmaals een flinke klap te voorduren. In de voorbereiding op het seizoen 2019-2020 ging de 14-voudig international opnieuw voor zijn kansen, maar een zware kruisbandblessure gooide roet in het eten. Dit keer moest hij negen maanden toekijken en nu is Clyne weer zo’n vier maanden fit. Hij mist wedstrijdritme, maar voetballen kan hij zeker! Wie scoort dit buitenkansje?
Centrale verdediger: Daniel Schwaab
De afgelopen vier jaar was Schwaab een van de centrale verdedigers van PSV. Nooit onomstreden, maar toch dwong hij vaak een basisplaats af. Hij won in het seizoen 2017-2018 met PSV het landskampioenschap en vond het na drie mooie jaren in Eindhoven mooi geweest en keerde terug naar Duitsland. Hij draaide de voorbereiding van het seizoen 2019-2020 mee met SC Freiburg, maar kreeg geen contract aangeboden. PSV besloot de Duitser toch maar weer een aanbieding te doen aangezien ze dun in de verdedigers zaten. Schwaab ging akkoord met het éénjarig voorstel en een hereniging was een feit. Ook nu werd Schwaab weer basisspeler, maar hij verliet de club vroegtijdig door de uitbraak van het coronavirus. Sindsdien zit Schwaab thuis en is hij op zoek naar een club. Terug naar de Bundesliga of weet een leuke Eredivisieploeg de Duitser te strikken?
Centrale verdediger: Ezequiel Garay
Op 10 oktober wordt de Argentijnse verdediger 34 lentes jong, daarmee mag je zeggen dat hij in de herfst van zijn carrière zit. In 2014 speelde Garay nog in de WK-finale en won meerdere grote titels in zijn carrière. Zo werd hij met Benfica en Zenit landskampioen; won hij de Spaanse beker met Real Madrid en Valencia en wist hij met zijn land beslag te leggen op de Olympische gouden medaille in 2008. De Argentijnse sloper kwam tot maar liefst 81 wedstrijden in alle internationale bekertoernooien voor clubs en heeft dus ook op het allerhoogste niveau een schat aan ervaring. Midden maart werd Ezequiel Garay de eerste La Liga-speler die positief werd getest met het coronavirus. Vermoedelijk opgelopen in de Europese wedstrijd met Atalanta Bergamo waar de brandhaard lag van het coronavirus. Per 1 juli zit Garay zonder club en is dus gratis op te pikken.
Linksback: Antonio Valencia
Voor de gelegenheid hebben wij Antonia Valencia aan de linkerkant geposteerd, maar de van origine rechterflankspeler is ook een vrij man. 35 jaar inmiddels, maar dat is niet te merken aan zijn drive. Valencia werd vooral bekend in zijn periode bij Manchester United. Hij kwam als rechtsbuiten van Wigan en maakte in zijn eerste twee jaar ook indruk op deze positie, tot in 2011 Chris Smalling geblesseerd raakte. Noodgedwongen moest Antonio Valencia tegen Chelsea op de rechtsbackpositie spelen en dit pakte enorm goed uit. Ook kersvers manager Louis van Gaal besloot in 2014 Valencia te gaan gebruiken als rechtervleugelverdediger. Hij bleef een vaste kracht en na 10 jaar nam de Ecuadoriaan afscheid van The Mancunians. Met 325 wedstrijden in de Premier League is hij Zuid-Amerikaans recordhouder voor meeste wedstrijden in de Engelse competitie. Hij vertrok naar Ecuador om in de hoofdstad te spelen voor LDU Quito. Op 4 juli liep zijn contract af en zit nu dus zonder club. Wie trekt deze voormalig Premier League-aanvoerder aan?
Centrale middenvelder: Samir Nasri
Befaamd om zijn dribbelvermogen en precieze traptechniek, maar berucht om zijn opstandige karakter. Een prachtige voetballer die zijn hoogtijdagen beleefde bij Arsenal en Manchester City. Nu wordt hij vaak geassocieerd met zijn dopingverleden, maar in 2010 werd hij nog uitgeroepen tot Frans voetballer van het jaar. Zijn internationale carrière liep alles behalve op rolletjes. Zo speelde er een vete tussen William Gallas en De Kleine Prins die in 2012 zijn hoogtepunt kende. Een tirade richting een Franse verslaggever na de verloren kwartfinale tegen Spanje en een hoop gezeik op de training van het Franse elftal. De Franse voetbalbond legde hem een schorsing van twee jaar op voor wedstrijden van Les Bleus. Nasri’s carrière ging bergafwaarts en na Manchester City was hij kortstondig actief bij Sevilla, Antalyaspor, West Ham United en vorig seizoen Anderlecht. Met een juiste trainer en de juiste spelopvatting geloven wij dat Nasri op 33-jarige leeftijd voor veel clubs nog van grote waarde kan zijn.
Centrale middenvelder: Mario Götze
Götze zal altijd herinnerd worden aan zijn winnende doelpunt in de WK-finale van 2014. Hij werd gezien als grootste talent van Duitsland en samen met toppers als Mats Hummels, Marco Reus, Robert Lewandowski en Ilkay Gündoğan wist hij Borussia Dortmund terug aan de top te brengen. Met twee landstitels op rij en een finale van de Champions League speelde Götzinho zich in de kijker. Hij werd voor 37 miljoen euro overgenomen door Bayern München en kreeg hier te maken met een hevige concurrentiestrijd. Na zijn derde seizoen waarin hij minder tot spelen toe kwam besloot hij terug te keren naar BVB. Kleine blessures zorgden ervoor dat Götze geregeld moest toekijken en daardoor nooit in zijn wedstrijdritme kwam. Zo kon hij niet meer excelleren als voorheen. Aan het eind van vorig seizoen was zijn contract afgelopen en mocht hij uitkijken naar een nieuwe club. Wie biedt dit voormalig wonderkind onderdak?
Aanvallende middenvelder: Mario Mandžukić
Een heerlijke speler om in je team te hebben. Valt niet heel erg op, wordt enorm onderschat en scoort altijd. Mandžukić heeft niet echt één specifieke kracht waarin hij uitblinkt. Hij kan gewoon van alles wat en dat bracht hem ook aan de wereldtop. Hij kreeg de bijnaam Đilkoš wat vrij vertaald ‘onstuimig’ betekent. Deze bijnaam heeft hij te danken aan zijn topconditie, veelzijdigheid, fysieke kracht, lichaamsbouw en zijn minder ontwikkelde technische bekwaamheid. Mandžukić viel op bij Dinamo Zagreb toen hij 42 doelpunten scoorde in 81 wedstrijden. Zijn talent ontpopte bij VFL Wolfsburg en Bayern München. Via Atlético Madrid en Juventus kwam hij vorig jaar in Qatar terecht bij Al-Duhail. Zou de 89-voudig Kroatisch international nog een keer mikken op een Europees avontuur? Wij hopen het wel.
Rechtsbuiten: José Callejón
De Spanjaard lijkt een speler met de eeuwige jeugd te zijn, maar de vleugelaanvaller is momenteel ook alweer 33 jaar. Als jeugdproduct van Real Madrid was hij maar wat gelukkig toen hij op 16 juli 2011 zijn debuut mocht maken in de hoofdmacht. Na een succesvolle periode bij Espanyol had José gehoopt zich in de basis te kunnen spelen. Hij kwam echter naar zijn idee te weinig aan spelen toe door de aanwezigheid van wereldtoppers Cristiano Ronaldo, Ángel di María, Gonzalo Higuaín en Karim Benzema. De Spanjaard vertrok naar Italië waar Napoli het wel in hem zag zitten. En daar speelde hij zeven jaar op het hoogste niveau. Hij groeide uit tot een van de sterkhouders en met Napoli won hij het afgelopen seizoen de Coppa Italia. Een voetbaldier als Callejón moet er nog minstens één jaar aan vastplakken. Een pijlsnelle aanvaller hoort altijd in de belangstelling te staan.
Spits: Edinson Cavani
De Uruguayaanse spits is al wekenlang hoofdonderwerp van gesprek. Geen gebrek aan interesse, maar de 116-voudig international heeft nog altijd nergens getekend. Juventus, Real Madrid, Benfica, Fenerbahçe en Atlético Madrid. Al deze clubs zijn al een aantal keer de revue gepasseerd, maar nog geen handtekening. Cavani brak door in het heilige roze shirt van Palermo. Samen met Fabrizio Miccoli was El Matador een levensgevaarlijk spitsenduo. Deze succesvolle periode leverde hem promotie binnen de Serie A op. Napoli klopte aan en ook hier kende zijn scoringsdrang geen maat. Overal waar hij kwam scoorde hij, vandaar dat Paris Saint-Germain bereidt was om 65 miljoen euro voor de Uruguayaan neer te leggen. Hij maakte zijn transfersom meer dan waar, want hij speelde 301 wedstrijden en scoorde hierin 200 keer. Zijn contract bij PSG liep in augustus af en dus is de goalgetter op zoek naar een nieuw avontuur. Wie biedt?
Linksbuiten: Alexandre Pato
Een stiekeme droom van veel voetballiefhebbers om Alexandre Pato nog even in Europa te bewonderen. Hij werd op 17-jarige leeftijd topscorer van zijn U20 competitie in Brazilië. Pato was pas 18 jaar en verkaste toen al naar AC Milan. De Italianen betaalden liefst 24 miljoen voor het wonderkind uit Brazilië. Met zijn snelheid en techniek hadden veel verdedigers moeite de spits af te stoppen en zo kwam hij tot 51 doelpunten. In zijn laatste periode bij de club speelden blessures hem steeds vaker parten. De frustratie was groot en Pato keerde terug naar Brazilië. Hier vond hij het plezier weer terug en hij ging een Europees avontuur bij Chelsea en Villarreal aan. De geweldige alleskunner uit de AC Milan-periode was echter in geen velden of wegen te bekennen en pas in 2017 in China leefde hij weer op. De momenteel 31-jarige Alexandre Pato speelde vorig seizoen voor São Paulo. Welke Europese club durft het aan met deze geweldenaar?
De nieuwe Life After Football is uit! Koop jouw issue hier!
Op de hoogte blijven van al het nieuws rondom voetbal, fashion en lifestyle? Volg dan onze Facebook en Instagram.
